СҮХБААТАР: Нохойн идүүр буюу хишгийн сав
Монголчууд тэр дундаа Дарьгангынхан эртнээс нохойг эзэндээүнэнчамьтан хэмээнтэжээсээр иржээ. Хүндлэлийнилэрхийлэлболгож нохойдоо тусгайлан бэлтгэсэн идүүрсавыгмодоорхийдэг байж. Нохойн идүүрийгөөрөөрхишгийн сав ч гэж нэрлэдэг байв.
Энэ бол аймгийн Угсаатны зүйнмузейдхадгалагдажбуй, Дарьгангынхны 19дүгээрзуунд хэрэглэж байсан идүүрбөгөөдхадаж, наагаагүйцул модыг ухаж, углуургадаж хийсэн гэдгээрээ онцлог.
Дарьгангынхан нохойн идүүрийгхүнийаягамэтүзэж,хуучрахаар нь хагалахгүй,түлэхгүй,цэвэргазархаяна. Нүүхдээнохойн идүүрийгсүүлчийнтэмээнд ачдаг учраас сүүлийнтэмээнийачаахүндгэжярьцгаадагньнэгёсондоонохойгоохүндэтгэсэнхэллэгажээ. Ингэж ачихдаа зүгээрчилачихгүй,юмандбоож,амыгньдээшньхаруулдаг. Учир нь ил ачвал ачаа хазайна гэжүздэгбайна.
Зарим тохиолдолд нохойн идүүртшүр,мөнгө,зэсшигтгэмэлхийдэгбайсан нь хишгийн саванд эрдэнэ суулгаж байгаа хэрэг гэнэ. Анх шинээр идүүрхийлгэхдээнохойгоогэртээоруулж, галын дээд талд суулган сүүгээрсүлсэнбудаатайцийдэмхийжидүүлдэг. Ингэж нохойн идүүрийгайлынбуянхишигтэйхолбонүзэждээгүүрньалхах,хөмөрчхаях зэргийг цээрлэдэг байжээ.
Нохой тогтдоггүйайлнохойныхооидүүрийгулайссан зоосоор хэд хэдэн удаа тамгалж домнодог түүхтэй.